ശ്രീമദ് ഭാഗവത മാഹാത്മ്യം
ധ്രുവന്റെ സന്തതിപരമ്പരയില്‍ അംഗന്‍ എന്ന് പേരായ ഒരു രാജാവുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്‍റെ മകന്‍ വേനന്‍ ജന്മനാ ഒരു ദുഷ്ടനായിരുന്നു. പൊറുതിമുട്ടി വിരക്തനായ അംഗന്‍ നാടുവിട്ടുപോയി. അതോടെ രാജ്യത്ത് അരാജകത്വം കളിയാടി. എല്ലാവരും ചേര്‍ന്ന് വേനനെ രാജാവായി വാഴിച്ചു. വേനന്റെ ദുര്‍ഭരണം നിമിത്തം രാജ്യത്തില്‍
ധര്‍മ്മനിഷ്ടകളൊക്കെ നശിച്ചുപോയി. ഭക്ഷ്യവസ്ത്തുക്കള്‍ പോലും ദുര്‍ലഭമായി. വീര്‍പ്പുമുട്ടിയ പ്രജകളും മുനിമാരും വേനനെ ഉപദേശിച്ചെങ്കിലും ഫലമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. ഫലം വിഫലമായപ്പോള്‍ മുനിമാര്‍ ഹുംകാരത്താല്‍ വേനനെ കൊന്നു. ദുഖിതയായ
അവന്റെ അമ്മ ശവശരീരം മന്ത്രൌഷധങ്ങള്‍ കൊണ്ട് കാത്തുസൂക്ഷിച്ചു വച്ചു. നാട്ടില്‍ വീണ്ടും അരാജകത്വമായി. പ്രജകള്‍ വിഷമത്തിലായി. മുനിമാര്‍ ആ ശവശരീരമെടുത്തു കടയാന്‍ തുടങ്ങി.,ആദ്യം തുടയാണ് കടഞ്ഞത്. അതില്‍നിന്ന് കറുത്ത് ഉയരം കുറഞ്ഞ ക്രൂരദൃഷ്ടിയായ ഒരു മനുഷ്യനുണ്ടായി. അവന്‍ ചോദിച്ചു. "ഞാന്‍ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്?" മുനിമാര്‍ പറഞ്ഞു, 'നിഷാദ' എന്ന്. അങ്ങനെ അവന്റെ വംശം നിഷാദന്മാരായി (കാട്ടാളന്മാര്‍). അവര്‍ കാടുകളിലും മലകളിലും പാര്‍ക്കുന്നു. പിന്നെ മുനിമാര്‍ അവന്റെ കൈകള്‍ കടഞ്ഞു. അതില്‍ നിന്നും ഒരു ആണ്‍കുട്ടിയും ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയും ഉണ്ടായി. അവര്‍ വിഷ്ണുഭഗവാന്റെയും ലക്ഷ്മീദേവിയുടെയും അംശങ്ങളായിരുന്നു . ആണ്‍കുട്ടിക്ക് പ്രുഥുവെന്നും, പെണ്‍കുട്ടിക്ക് അര്‍ച്ചിസ്സെന്നും പേരിട്ടു. അവര്‍ വളര്‍ന്നുവന്ന്
ഭാര്യഭര്ത്താക്കാന്മാരായിത
സന്നിഹിതരായിരുന്നു. കുബേരന്‍ സിംഹാസനം, വരുണന്‍ കുട, വായു വെണ്‍ചാമരം , ഇന്ദ്രന്‍ കിരീടം, യമന്‍ ദണ്ഢo , ബ്രഹ്മാവ്‌ ചട്ട, സരസ്വതി മുത്തുപ്പട്ടം , വിഷ്ണുഭഗവാന്‍ സുദര്‍ശനചക്രം , അനന്തന്‍ ഖഡഗം, ചന്ദ്രന്‍ കുതിരകള്‍ തുടങ്ങി സമ്മാനങ്ങളും നല്‍കി . ദേവന്മാരും ഗന്ധര്‍വന്മാരും പ്രുഥുവിനെ സ്തുതിച്ചു പാടി, പുഷ്പവര്‍ഷം പൊഴിച്ചു..
പ്രുഥു രാജാവ് ഭൂമിയോട് അന്നത്തിനായി അപേക്ഷിച്ചു. ഭൂമി പശുരൂപം ധരിച്ച് രാജാവിനെ നമസ്കരിച്ചിട്ട്‌ ആവശ്യത്തിനുള്ള ഭക്ഷ്യധാന്യങ്ങളെല്ലാം നല്‍കി രക്ഷിച്ചു. രാജാവ് ഭൂമിയെ തന്റെ മകളായി അംഗീകരിച്ചു .സ്വന്തം വില്ലിന്റെ മുനകൊണ്ട്
മലകളും പര്‍വ്വതങ്ങളും തകര്‍ത്ത് ഭൂമിയെ കുറെയൊക്കെ നിരപ്പാക്കി അതില്‍ പട്ടണങ്ങള്‍ , നഗരങ്ങള്‍ എന്നിവ നിര്‍മ്മിച്ചു . കോട്ടകള്‍, കൊട്ടാരങ്ങള്‍, ഇടയക്കുടിലുകള്‍, പട്ടാളപ്പാളയങ്ങള്‍ എന്നിവയും നിര്‍മ്മിച്ചു. അങ്ങനെ ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ താമസ സൌകര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കി. ഭൂമി സസ്യസംബൂര്‍ണമായി പരിലസിച്ചു.
ധര്‍മ്മനിഷ്ടയോടെ രാജ്യം ഭരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍
"എനിക്ക് ഭഗവദ്ഭക്തി എന്നും ഉണ്ടായാല്‍ മാത്രം മതി" എന്ന് അപേക്ഷിച്ചു. അങ്ങനെയാവട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു ഭഗവാന്‍ മറഞ്ഞു. എല്ലാവരും സന്തുഷ്ടരാകുകയും രാജാവിനെ ആശീര്‍വദിക്കുകയും ചെയ്തു.
പുത്രന്റെ നന്മ നിമിത്തം ദുഷ്ടനായ വേനനു സദ്ഗതി ലഭിച്ചു. പിന്നീടു രാജാവിന് സനകാദി മുനികള്‍ ആത്മോപദേശം നല്‍കി. പ്രുഥുവിനു അര്‍ച്ചിസ്സില്‍ അഞ്ചു
പുത്രന്മാരുണ്ടായി. അവരില്‍ ഒരുവനാണ് ഇന്ദ്രനില്‍ നിന്നും യജ്ഞക്കുതിരയെ വീണ്ടെടുത്ത് പിതാവിന് നല്‍കിയത്. അവന്റെ പേര് വിജിതാശ്വന്‍ എന്നാണ്. മറ്റു പുത്രന്മാര്‍ ധ്രൂമകേശന്‍ , ഹര്യക്ഷന്‍, ദ്രവിണന്‍, വ്രുകന്‍ എന്നിവരാണ്. അവരെല്ലാം സല്പുത്രന്മാരായിരുന്നു.
വാര്‍ദ്ധ്യക്യത്തില്‍ പ്രുഥു രാജ്യഭാരം പുത്രന്മാരെ ഏല്‍പ്പിച്ചിട്ട് പത്നീസമേതനായി വാനപ്രസ്ഥത്തിനു പോയി. കാട്ടില്‍ ചെന്ന് തപസ്സനുഷ്ടിച്ച് രാജാവ് ശരീരം ത്യജിച്ച്
സ്വര്‍ഗ്ഗാരോഹണം ചെയ്തു. അര്‍ച്ചിസ് ചിത കൂട്ടി ഭര്‍ത്താവിന്റെ ശരീരം ചിതയില്‍ വച്ച് ഉദകക്രിയ ചെയ്തു. പിന്നെ ദേവന്മാരെയും, ഗുരുക്കന്മാരേയും, വിഷ്ണുഭഗവാനെയും ധ്യാനിച്ച്‌ ചിതക്ക്‌ മൂന്നു വലം വച്ച് അതില്‍ ചാടി ആ സതീരത്നം സതി ധര്‍മ്മം അനുഷ്ടിച്ചു . അങ്ങനെ അവര്‍ വിഷ്ണു പാദങ്ങളില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നു. ദേവകള്‍ ഇതുകണ്ട് പുഷ്പവൃഷ്ടി പൊഴിച്ചു........
ധര്‍മ്മനിഷ്ടകളൊക്കെ നശിച്ചുപോയി. ഭക്ഷ്യവസ്ത്തുക്കള്‍ പോലും ദുര്‍ലഭമായി. വീര്‍പ്പുമുട്ടിയ പ്രജകളും മുനിമാരും വേനനെ ഉപദേശിച്ചെങ്കിലും ഫലമൊന്നും ഉണ്ടായില്ല. ഫലം വിഫലമായപ്പോള്‍ മുനിമാര്‍ ഹുംകാരത്താല്‍ വേനനെ കൊന്നു. ദുഖിതയായ
അവന്റെ അമ്മ ശവശരീരം മന്ത്രൌഷധങ്ങള്‍ കൊണ്ട് കാത്തുസൂക്ഷിച്ചു വച്ചു. നാട്ടില്‍ വീണ്ടും അരാജകത്വമായി. പ്രജകള്‍ വിഷമത്തിലായി. മുനിമാര്‍ ആ ശവശരീരമെടുത്തു കടയാന്‍ തുടങ്ങി.,ആദ്യം തുടയാണ് കടഞ്ഞത്. അതില്‍നിന്ന് കറുത്ത് ഉയരം കുറഞ്ഞ ക്രൂരദൃഷ്ടിയായ ഒരു മനുഷ്യനുണ്ടായി. അവന്‍ ചോദിച്ചു. "ഞാന്‍ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്?" മുനിമാര്‍ പറഞ്ഞു, 'നിഷാദ' എന്ന്. അങ്ങനെ അവന്റെ വംശം നിഷാദന്മാരായി (കാട്ടാളന്മാര്‍). അവര്‍ കാടുകളിലും മലകളിലും പാര്‍ക്കുന്നു. പിന്നെ മുനിമാര്‍ അവന്റെ കൈകള്‍ കടഞ്ഞു. അതില്‍ നിന്നും ഒരു ആണ്‍കുട്ടിയും ഒരു പെണ്‍കുട്ടിയും ഉണ്ടായി. അവര്‍ വിഷ്ണുഭഗവാന്റെയും ലക്ഷ്മീദേവിയുടെയും അംശങ്ങളായിരുന്നു . ആണ്‍കുട്ടിക്ക് പ്രുഥുവെന്നും, പെണ്‍കുട്ടിക്ക് അര്‍ച്ചിസ്സെന്നും പേരിട്ടു. അവര്‍ വളര്‍ന്നുവന്ന്
ഭാര്യഭര്ത്താക്കാന്മാരായിത
സന്നിഹിതരായിരുന്നു. കുബേരന്‍ സിംഹാസനം, വരുണന്‍ കുട, വായു വെണ്‍ചാമരം , ഇന്ദ്രന്‍ കിരീടം, യമന്‍ ദണ്ഢo , ബ്രഹ്മാവ്‌ ചട്ട, സരസ്വതി മുത്തുപ്പട്ടം , വിഷ്ണുഭഗവാന്‍ സുദര്‍ശനചക്രം , അനന്തന്‍ ഖഡഗം, ചന്ദ്രന്‍ കുതിരകള്‍ തുടങ്ങി സമ്മാനങ്ങളും നല്‍കി . ദേവന്മാരും ഗന്ധര്‍വന്മാരും പ്രുഥുവിനെ സ്തുതിച്ചു പാടി, പുഷ്പവര്‍ഷം പൊഴിച്ചു..
പ്രുഥു രാജാവ് ഭൂമിയോട് അന്നത്തിനായി അപേക്ഷിച്ചു. ഭൂമി പശുരൂപം ധരിച്ച് രാജാവിനെ നമസ്കരിച്ചിട്ട്‌ ആവശ്യത്തിനുള്ള ഭക്ഷ്യധാന്യങ്ങളെല്ലാം നല്‍കി രക്ഷിച്ചു. രാജാവ് ഭൂമിയെ തന്റെ മകളായി അംഗീകരിച്ചു .സ്വന്തം വില്ലിന്റെ മുനകൊണ്ട്
മലകളും പര്‍വ്വതങ്ങളും തകര്‍ത്ത് ഭൂമിയെ കുറെയൊക്കെ നിരപ്പാക്കി അതില്‍ പട്ടണങ്ങള്‍ , നഗരങ്ങള്‍ എന്നിവ നിര്‍മ്മിച്ചു . കോട്ടകള്‍, കൊട്ടാരങ്ങള്‍, ഇടയക്കുടിലുകള്‍, പട്ടാളപ്പാളയങ്ങള്‍ എന്നിവയും നിര്‍മ്മിച്ചു. അങ്ങനെ ജനങ്ങള്‍ക്ക്‌ താമസ സൌകര്യങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കി. ഭൂമി സസ്യസംബൂര്‍ണമായി പരിലസിച്ചു.
ധര്‍മ്മനിഷ്ടയോടെ രാജ്യം ഭരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍
"എനിക്ക് ഭഗവദ്ഭക്തി എന്നും ഉണ്ടായാല്‍ മാത്രം മതി" എന്ന് അപേക്ഷിച്ചു. അങ്ങനെയാവട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു ഭഗവാന്‍ മറഞ്ഞു. എല്ലാവരും സന്തുഷ്ടരാകുകയും രാജാവിനെ ആശീര്‍വദിക്കുകയും ചെയ്തു.
പുത്രന്റെ നന്മ നിമിത്തം ദുഷ്ടനായ വേനനു സദ്ഗതി ലഭിച്ചു. പിന്നീടു രാജാവിന് സനകാദി മുനികള്‍ ആത്മോപദേശം നല്‍കി. പ്രുഥുവിനു അര്‍ച്ചിസ്സില്‍ അഞ്ചു
പുത്രന്മാരുണ്ടായി. അവരില്‍ ഒരുവനാണ് ഇന്ദ്രനില്‍ നിന്നും യജ്ഞക്കുതിരയെ വീണ്ടെടുത്ത് പിതാവിന് നല്‍കിയത്. അവന്റെ പേര് വിജിതാശ്വന്‍ എന്നാണ്. മറ്റു പുത്രന്മാര്‍ ധ്രൂമകേശന്‍ , ഹര്യക്ഷന്‍, ദ്രവിണന്‍, വ്രുകന്‍ എന്നിവരാണ്. അവരെല്ലാം സല്പുത്രന്മാരായിരുന്നു.
വാര്‍ദ്ധ്യക്യത്തില്‍ പ്രുഥു രാജ്യഭാരം പുത്രന്മാരെ ഏല്‍പ്പിച്ചിട്ട് പത്നീസമേതനായി വാനപ്രസ്ഥത്തിനു പോയി. കാട്ടില്‍ ചെന്ന് തപസ്സനുഷ്ടിച്ച് രാജാവ് ശരീരം ത്യജിച്ച്
സ്വര്‍ഗ്ഗാരോഹണം ചെയ്തു. അര്‍ച്ചിസ് ചിത കൂട്ടി ഭര്‍ത്താവിന്റെ ശരീരം ചിതയില്‍ വച്ച് ഉദകക്രിയ ചെയ്തു. പിന്നെ ദേവന്മാരെയും, ഗുരുക്കന്മാരേയും, വിഷ്ണുഭഗവാനെയും ധ്യാനിച്ച്‌ ചിതക്ക്‌ മൂന്നു വലം വച്ച് അതില്‍ ചാടി ആ സതീരത്നം സതി ധര്‍മ്മം അനുഷ്ടിച്ചു . അങ്ങനെ അവര്‍ വിഷ്ണു പാദങ്ങളില്‍ എത്തിച്ചേര്‍ന്നു. ദേവകള്‍ ഇതുകണ്ട് പുഷ്പവൃഷ്ടി പൊഴിച്ചു........
No comments:
Post a Comment