ദാന-ദക്ഷിണാദികള്‍ കൊടുക്കുന്നതെന്തിന്?

ദക്ഷിണ എന്ന ശബ്ദം 'ദക്ഷിണം' എന്ന പദത്തില്‍ നിന്നുമാണ്. ദക്ഷിണം എന്നാല്‍ തെക്കുവശം എന്നര്‍ത്ഥം. ദക്ഷിണഭാഗം സത്കര്‍മ്മങ്ങളുടെ (ദേവന്‍മാരുടെ) ആസ്ഥാനമാണ്‌. അപ്പോള്‍ ദക്ഷിണ എന്നത് സത്കര്‍മ്മങ്ങള്‍ സമ്പൂര്‍ണ്ണമാകുന്ന അവസ്ഥയെ സൂചിപ്പിക്കുന്നു. ഏതു കര്‍മ്മവും നമുക്കായി മറ്റൊരാള്‍ ചെയ്യുമ്പോള്‍, ചെയ്തുതീരുന്ന നിമിഷംവരെ ആ ആളില്‍ തന്നെ അതിന്‍റെ പുണ്യശക്തി കുടികൊള്ളുന്നു. ദക്ഷിണ കൊടുത്ത് കര്‍മ്മപുണ്യം പൂജകന്‍റെ പക്കല്‍ നിന്നും തങ്ങളിലോട്ട് മാറ്റം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. അങ്ങനെയാണ് പൂജാകര്‍മ്മങ്ങളുടെ പൂര്‍ണ്ണഫലം നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നത്.

ദോഷനിവാരണിക്കും സുകൃതത്തിനും വേണ്ടിയാണല്ലോ പൂജാദികര്‍മ്മങ്ങള്‍ ചെയ്യുന്നത്. അപ്പോള്‍ പ്രതിഫല ഇച്ഛയാണ് ഇവിടെ പ്രകടിപ്പിക്കുന്നത്. ഇതു പാപമാണ്. അതുപോലെ പൂജിച്ച ആളിന് ദാനം നല്‍കുന്നതും പാപമാണ്. ദാനത്തിന്‍റെ പാപം മാറ്റാന്‍ ധനത്തിന്‍റെ ഒരു ഭാഗം ദക്ഷിണയായി നല്‍കണം. ഈ ദക്ഷിണ കൊടുക്കുന്നതിലുണ്ടായ പാപം മാറാന്‍ സര്‍വ്വപാപ സമര്‍പ്പണമായി പൂജകനെ സാഷ്ടാംഗം നമസ്കരിക്കുകയും വേണം. അങ്ങനെയാണ് ദാന-ദക്ഷിണ-സമര്‍പ്പണാദി ചടങ്ങുകള്‍ മുഖ്യമായത്.

വെറ്റില, അടയ്ക്കാ മുതലായവയോടുകൂടി വേണം ദക്ഷിണ നല്‍കാന്‍. വെറ്റില സത്ഗുണത്തിന്‍റെയും, അടയ്ക്കാ രജോഗുണത്തിന്‍റെയും പ്രതീകമാണ്. വെറ്റിലയുടെ അഗ്രം ദക്ഷിണ കൊടുക്കുന്ന ആളിന്‍റെ നേരെ വെച്ച് ദക്ഷിണ നല്‍കണം. എന്നാല്‍ ദേവകാര്യാര്‍ത്ഥം അഥവാ ഗുരു, ആശ്രമം, ക്ഷേത്രം എന്നീ കാര്യങ്ങള്‍ക്ക് ദക്ഷിണ നല്‍കുമ്പോള്‍ വെറ്റിലയുടെ അഗം കൊടുക്കേണ്ട ആളിന്‍റെ നേരെ ആയിരിക്കണം. ഇത് നമ്മില്‍ നിന്നും കര്‍മ്മസമര്‍പ്പണം അവിടേയ്ക്ക് ചെല്ലുന്നു എന്ന് സൂചന.

ദാനം എന്നാല്‍ ത്യാഗം എന്നും, ദക്ഷിണ എന്നാല്‍ ധനാര്‍പ്പണം എന്നും, സമര്‍പ്പണം എന്നാല്‍ പ്രതിഫലേച്ഛ കൂടാതെ സര്‍വ്വവും ഈശ്വരനു സമര്‍പ്പിക്കുന്നത് എന്നും വ്യക്തം. ദാനം ആര്‍ക്കും എപ്പോഴും ചെയ്യാവുന്നതാണ്. ദക്ഷിണയാകട്ടെ ദേവനും, ഗുരുവിനും, ദൈവീകകാര്യങ്ങള്‍ക്കും, ദേവപൂജ ചെയ്ത ആള്‍ക്കും മാത്രമെ അര്‍ഹതയുള്ളൂ. സമര്‍പ്പണം ഈശ്വരനോടു മാത്രം പാടുള്ളതാണ്.