ഭൗതികവും ആത്മീയവുമായ ഒരു നവചൈതന്യത്തിന്റെ ഒരു സ്രോതസ്സാണ്‌ ക്ഷേത്രങ്ങള്‍. ശ്രീകൃഷ്‌ണന്‍ പറഞ്ഞതിതാണ്‌.
''ഇദം ശരീരം കൗന്തേയ ക്ഷേത്ര മിത്യഭി ധീയതേ.''
ഈ ശരീരം തന്നെയാണ്‌ ക്ഷേത്രം. മനസ്സിന്റെ പരമാത്മാവാണ്‌ ഈശ്വരന്‍. പ്രതിസന്ധികളില്‍നിന്ന്‌ രക്ഷനേടാനുള്ള വഴി കണ്ടെത്തലാണ്‌ ദൈവാനുഗ്രഹംകൊണ്ട്‌ ഉദ്ദേശിക്കുന്നത്‌. ഈ അനുഗ്രഹം നേടാനാണ്‌ ഭക്‌തര്‍, പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ വരുമ്പോള്‍ ഈശ്വരനെ ഓര്‍മ്മിക്കുന്നതും, ഓരോരോ വഴിപാടുകള്‍ നേരുന്നതും. എല്ലാ ചിന്തകളേയും മനസ്സില്‍നിന്ന്‌ മാറ്റി ഭഗവാനില്‍ ഉറപ്പിച്ചാല്‍ അത്‌ ശിവനായിത്തീരുന്നു. ജീവന്‍ കുറഞ്ഞ ശക്‌തിയും ശിവന്‍ കൂടിയ ശക്‌തിയുമാണ്‌. ഉള്ള ശക്‌തിയെ കൂടുതല്‍ക്കൂടുതല്‍ വര്‍ദ്ധിപ്പിക്കാനാണ്‌ 'അനന്യഭക്‌തി'.ഏതു കര്‍മ്മം ചെയ്യുമ്പോഴും ഈ കര്‍മ്മം ഭഗവാനാണ്‌ ഏല്‍പ്പിച്ചത്‌ എന്ന 'നിമിത്ത' ഭാവത്തില്‍ നിമഗ്നമായി ചെയ്യുക. ആത്മാര്‍ത്ഥമായി കര്‍മ്മം ചെയ്യാന്‍ കഴിയാതെവന്നാല്‍ അതില്‍വരുന്ന അനുഭവങ്ങള്‍ അനുകൂലമായാലും പ്രതികൂലമായാലും അതിനെയും ഭഗവല്‍ പ്രസാദമായി കാണുക.ചെയ്യുന്നതും, അനുഭവിക്കുന്നതും ഈശ്വരനിശ്‌ചയമായി കരുതുക. ഇനി ക്ഷേത്രദര്‍ശനംകൊണ്ട്‌ ഭക്‌തര്‍ക്ക്‌ കൈവരുന്ന പുണ്യനേട്ടങ്ങള്‍ എന്തൊക്കെയെന്ന്‌ പരിശോധിക്കാം.
ക്ഷേത്രം ശരീരത്തെപ്പോലെ ശുദ്ധവും പവിത്രവും ഭംഗിയായും സൂക്ഷിക്കണം. പരിശുദ്ധമായ ലോഹങ്ങളായ സ്വര്‍ണ്ണം, വെള്ളി, ചെമ്പ്‌ എന്നിവയ്‌ക്ക് ഏറ്റവുമധികം ചാലകത്വം ഉള്ളതുപോലെ പരിശുദ്ധ ശരീരവും ഏറ്റവും അധികം ഊര്‍ജ്‌ജസ്വീകരണത്തിന്‌ അനുയോജ്യമാണ്‌. അതിനാല്‍ സമഗ്രമായ നന്മനിറഞ്ഞ ശരീരഘടനയാണ്‌ ഭക്‌തന്‌ ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട അടിസ്‌ഥാന യോഗ്യത.
No comments:
Post a Comment