Saturday, August 8, 2015

പുരാണകഥകള്‍,

ശത്രുക്കളാല്‍ തന്‍റെ രാജ്യത്തു നിന്നും പുറത്താക്കപ്പെട്ട യുധിഷ്ടിരന്‍ ഹിമാലയത്തിലെ ഒരു കാട്ടില്‍ തന്‍റെ പത്നിക്കൊപ്പം കഴിയുന്ന സമയം. ഒരു ദിവസം ദ്രൗപതി അദ്ദേത്തോട് ചോദി ച്ചു എന്തുകൊണ്ടാണ് മഹാനായ അങ്ങേക്ക് ഇത്രയും പ്രയാസമനുഭവിക്കേണ്ടി വരുന്നതു.

യുധിഷ്ടിരന്‍ പറഞ്ഞു ദ്രൌപതീ, ഈ ഹിമാലയ പര്‍വതം നോക്കൂ, എത്ര മഹത്തരവും സുന്ദരവുമാണവ ഞാന്‍ അവയെ സ്നേഹിക്കുന്നു. അവ എനിക്ക് ഒന്നുംതന്നെ നല്‍കുന്നില്ല. മഹത്തരവും സുന്ദരവുമായവയെ സ്നേഹിക്കുക എന്നത് എന്‍റെ പ്രകൃതമാണ്. അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ അവയെ സ്നേഹിക്കുന്നു. അതുപോലെ ഞാന്‍ ദൈവത്തെയും സ്നേഹിക്കുന്നു, അദ്ദേഹമാണ് എല്ലാ സൌദര്യത്തിന്റെയും എല്ലാ മഹത്തത്തിന്‍റെയും ഉറവിടം. അദ്ദേഹമാണ് സ്നേഹിക്കപ്പെടേണ്ട ഒരേഒരാള്‍. എന്‍റെ പ്രകൃതം അദ്ദേഹത്തെ സ്നേഹിക്കുക എന്നുള്ളതാണ്. അതുകൊണ്ട് ഞാന്‍ അദ്ദേഹത്തെ സ്നേഹിക്കുന്നു.

ഞാന്‍ ഒന്നിനുവേണ്ടിയും പ്രാര്‍ത്ഥി ക്കുന്നില്ല. ഞാന്‍ ഒന്നിനുവേണ്ടിയും ചോദിക്കുന്നുമില്ല. അദ്ദേഹത്തിന്‌ ഇഷ്ട്ടമുള്ള സ്ഥാനം എനിക്ക് നല്‍കട്ടെ. ഞാന്‍ സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടി മാത്രം സ്നേഹിക്കുന്നു. നേട്ടങ്ങള്‍ക്കായി ആ സ്നേഹത്തെ ഞാന്‍ കാണുന്നില്ല.

No comments:

Post a Comment